Meanderen

Te leven als een beek
in grillig land

ogenschijnlijk stromend
met een streven

kalm, kabbelend,
in elke bocht
een nieuwe kijk

soms schijnbaar statisch
- de spiegel glad en glanzend -
rustend op meanderbanken

dan weer bruisend, woelig
van frisse overmoed

langs steile oevers

- waar ijsvogels nestelen -
  naar een onzichtbare einder

in een eindeloze tijd

In het kader van Gedichtendag 2012. Thema: Stroom.
Eerder gepubliceerd op Zonzijde weblog

Verhaal in de categorie: Chicklit

Zij volgde altijd haar eigen weg...